Uit tijdschrift "Ons Meetjesland", 1973, 6de jaargang, nr. 4

Burgemeester-Dokter Alfred Van Hecke
uit Waarschoot

 
Heb dank, voorouders allemaal
Veel dank om 't voorbeeld van uw leven
De wijsheid en de strenge taal
Die Gij aan ons hebt meegegeven.
 

Alfred Van Hecke, in leven burgemeester, geneesheer, stichter van de Bond der Kroostrijke Gezinnen, heeft op Waarschoot zijn stempel gedrukt.  Hij was de zoon van Jan en Stefanie van Huffel en werd op 17 februari 1879 geboren in Langeboeken te Zomergem, op de hoeve waar de zoon en kleinzoon van Henri Van Daele, de trouwe dienstknecht, het bedrijf nog voortzetten.

De Van Heckes waren van een oude stam en traditie.  Drie tantes-begijntjes had Alfred.  Zijn vader, de enige zoon van dertien kinderen huwde laat, hij was drieënvijftig. In 1889 werd Mevrouw Van Hecke weduwe.  Ze bestuurde met sterke hand haar hoeve en haar gezin.  Het was een verstandige, ingoede vrouw die haar kinderen in vrome eenvoud en werkzaamheid opvoedde.  Alfred zal wel een van de eerste boerenjongens geweest zijn die vanuit Langeboeken naar het college te Eeklo mocht, vóór Ach. Van Hecke, René Pattijn en Laurent Vereecke.  Het laatste jaar van zijn middelbare studies deed hij in Notre-Dame de bonne espérance te Doornik, om goed voorbereid te zijn op de studies in de geneeskunde, die hij in 1898 te Leuven zou aanvatten.  In juli 1905 was het feest in Langeboeken, de buren tikten aan hun pet: «Mijnheer den dokteur!»

Zijn vooruitziende moeder had reeds een passende woning laten bouwen te Zomergem rechtover Primus Steyaert. Ondertussen was ook Armand Lampaert, Alfreds vriend, dokter geworden. Twee jonge dokters op hetzelfde dorp vond men in die tijd te veel.  Alfred keek naar een andere plaats uit. Arthur Standaert, geneesheer te Waarschoot, was juist overleden.  Alfred sprong op de fiets, verwittigde mama in Langeboeken en te Waarschoot stond hij als eerste voor de pastoor en de burgemeester met de boodschap: «Ik wil uw zieken genezen».  Hij huurde een huisje in de Kerkstraat en Mieneke Baetslé deed zijn huishouden.  In de Belle of op de Stuiver waar ziekte of nood was, ontmoette men de jonge dokter.  «'t Is nen braven» zegden de mensen.

Moeder had Langeboeken verlaten en was met haar drie kinderen naar Zomergem dorp verhuisd.

In zijn studententijd te Leuven had Alfred Malvina Beken ontmoet, uit de Tiense straat bij de bibliotheek.  Langeboeken en Leuven liggen ver uit elkaar.  Moeder remde de jonge liefde zoveel ze kon.  Twee jaar stelde ze haar jongen op de proef.  Boeren willen zekerheid en degelijkheid.  Moeder Van Hecke nam inlichtingen over Malvina Beken uit Leuven.  De deken schreef niets dan lof terug.  Op 5 februari 1908 werd het huwelijk ingezegend.

In Langeboeken had Alfred zien wroeten.  Het gezin VertriestVan Slycke, had hij zien ploegen, zaaien en oogsten.  Alfred zette zich in voor de zieken te Waarschoot.  Van de Voorde tot op de Dam zag men dokter Van Hecke per fiets zijn zieken bezoeken.  «'t Gaat al beter», zegden de mensen als ze hem zijn besneeuwde mantel zagen afschudden.  «Hoe is 't moeder?  'k Zal Julieken eens zenden».  Met behulp van Julieken zijn trouwe vroedvrouw heeft hij, naar schatting, drieduizend Waarschotenaren op de wereld geholpen.  Bij moeilijke gevallen riep hij de raad in van dokter Van Kerckvoorde uit Eeklo.

Alfred Van Hecke was de gelukkige vader van tien kinderen.

Gedurig was hij begaan om hen een goede opvoeding te geven.  Doodmoe mocht hij thuiskomen, toch sprong hij nog in 't huishouden bij.  's Morgens haalde hij groenten uit de hof en hielp mee bij het klaarmaken van de maaltijd.  Aan tafel bediende hij eerst moeder en dan al zijn kinderen.  Hij leerde hen sober te leven en tevreden te zijn met wat op tafel kwam.  Hij waakte ook over het huiswerk van de kinderen, vroeg hun lessen op en was begaan met proefwerken en uitslagen.

Geen wonder dat, toen in 1921 de Bond der Kroostrijke Gezinnen werd opgericht, het bestuur bestaande uit A. De Vilder, H. Mestdagh, O. De Craene, A. Bonne, E. Heyde, Mevrouw Peetman en L. Van Eeckhoute, dokter Van Hecke tot voorzitter uitriep.  Zelf vader van een talrijk gezin, vond hij nog de tijd om dit voorzitterschap gewetensvol waar te nemen.  Bijna op iedere vergadering kwam hij te laat of moest hij de zitting verlaten, door zieken geroepen.  Zo vertelt het verslag van 19 maart 1922 dat hij tijdens de vergadering geroepen werd bij het sterfbed van Notaris Braet.  Toen A. De Vilder, de secretaris van de Bond, uit zijn huis zou gezet worden, kwam de voorzitter met goed gevolg tussen.  Krachtdadig, onstuimig soms, verdedigde dokter Van Hecke de voorrang der grote gezinnen.  Hij bekwam vermindering van gemeente lasten voor de grote gezinnen.  Onder zijn invloed gaven de winkeliers korting aan de grote gezinnen.  Hij zorgde ervoor dat leden voor halve prijs naar Leutegemkermis konden gaan.  Dokter Van Hecke heeft de «halve prijs op het spoor» voorbereid.

Was hij zelf de redder van vele zieken, zijn uithoudingsvermogen was ook niet onuitputtelijk.  Een steeds weerkerende koorts sloopte zijn krachten.  Toen ze hem hadden onderzocht, zegden de dokters schouderophalend :  «Alfred heeft te hard gewerkt.»  Op Sint-Ghislenusdag, 9 oktober 1939 overleed een goede Waarschootse burgervader.  Eén hoop sterkte hem:  «Een van mijn kinderen zal mijn werk voortzetten: Paul».

E. VAN HECKE (St. Amandsberg)
en L. VEREECKE (Waarschoot)

Separator

Naar de top van deze blz.

Inhoudstafels
1968 - 1969 - 1970 - 1971 - 1972 - 1973 - 1974 - 1975 - 1976 - 1977
1978 - 1979 - 1980 - 1981 - 1982 - 1983 - 1984 - 1985 - 1986

Welkomblz van tijdschrift "Ons Meetjesland"
Doorzoek «Ons Meetjesland»!

MijnPlatteland homepage
MijnPlatteLand.com

Meest recente bijwerking :  21-04-2021
Copyright Notice (c) 2024