De Waterfeesten te Bellem

Uit tijdschrift "Ons Meetjesland", 1971, 4de jaargang, nr. 2

De Waterfeesten te Bellem

De meest vermaarde gebeurtenis te Bellem was telkens weer het «Waterfeest». Over de oorsprong ervan is niets bekend. Deze feesten zouden de eerste maal hebben plaats gehad in 1828 en daarna elk jaar opnieuw, de derde zondag van juli.

Alleszins was het kader goed gekozen, nl. de plek tussen de oude houten molen van de familie De Reu en de bakstenen windmolen van schepen Goethals, op de Gentse (of Brugse) Vaart. De brug fungeerde als middelpunt. Langs beide zijden van het kanaal stonden eertijds rijen zware beukebomen. In deze omgeving greep het Bellemse waterfeest plaats, met als hoofdattractie: de laatste bargie, van waarop (ook vanaf de brug !) de meeste wateracrobaten hun luimige parten in het water speelden.

De bargie — vroeger het voornaamste verkeersmiddel tussen Gent en Brugge — kwam statig aangevaren met vele bezoekers. Tegen betaling van één cent kon men plaats nemen op het dek van het schip. Op beide oevers van het kanaal wemelde een bonte massa dooreen, die vol geestdrift van het Breugheliaans schouwspel genoot.

Waterfeesten te Bellem, vóór 1910. De laatste bargie legt aan, een boot van het type dat generaties lang in de Brugse Vaart gevaren heeft.

(Foto in bezit van Mevr. Van Overbeke).

De bargie was voor de gelegenheid altijd feestelijk opgesmukt en uit alle omliggende dorpen kwamen er heel wat toeschouwers, die vol humor en jolijt de guitige streken van de «waterduivels» volgden.

Waterfeesten te Bellem, vóór 1910. Een zwemmer duikelt vanaf de draaiende brug.

(Foto in bezit van Mevr. Van Overbeke).

Elk jaar komt hetzelfde schouwspel terug. Van uit een of andere herberg verschijnen tien tot twaalf verklede zwemmers en trekken, door ketelmuziek begeleid, door het dorp, in de richting van de vaart. Zij zijn flink beschilderd en op hun weg bezoeken zij alle herbergen. Hun gevolg groeit steeds aan, tot op het ogenblik dat zij het kanaal bereiken, alwaar een houten paardje op een glijbaan in toom gehouden wordt.

Eén voor één nemen de zwemmers plaats op dit houten ros, het touw wordt losgelaten en telkens komt de ruiter met een grote duikeling in het water terecht.

Eigenlijk biedt het schouwspel niets nieuws: steeds hetzelfde volk en een onveranderd programma...

Er wordt nu wat rondgezwommen en in het water geplonsd; men verkoopt allerhande kluchten. Het gaat er lustig aan toe en wie het publiek het meest aan het lachen brengt is de held van de dag. Zeer goede zwemmers laten hun kunstnummertjes zien.

Dan begint de mastbeklimming : aan de top van een lange en gladde paal (met bruine zeep ingesmeerd !), die horizontaal vastgemaakt is op een tweetal meter boven het water, hangen verschillende pakjes vastgebonden. Wie het gelukt iets daarvan los te krijgen mag rekenen op een verrassing. Het voornaamste doel van deze mastbeklimming is echter het toekijkende volk aan het lachen te brengen, door de vergeefse inspanningen van de zwemmers die niet slagen en door de gekke buitelingen van degene die vanaf de mast in het water plonsen.

Eensklaps weerklinken dringende hulpkreten ! Ze komen uit een strooien hutje, op een vlot gebouwd, dat nu naderbij drijft... Er is brand ontstaan ! De zwemmers schieten toe en vatten met ware heldenmoed de blussingswerken aan, daarbij gebruik makend van dozen, emmers zonder bodem, mutsen en al wat hen onder de handen komt. Tevergeefs echter... Een kat en somtijds ook enkele eenden verkiezen zwemmend de vrijheid. Een oud wiegje wordt nog op 't nippertje gered; er wordt geroepen, gejammerd en geklaagd... Doch het hutje staat weldra in lichtelaaie en gaat totaal in de vlammen op...

Met weemoed zien de toeschouwers het laatste sprankeltje vuur uitdoven, want zij weten dat het waterfeest naar zijn eind loopt. De zwemmers komen aan wal en gaan op hun beurt een welverdiend pintje drinken, in de herbergen nabij de brug. De massa trekt langzaam uiteen, opgeruimd en voldaan: voor enkele uren heeft men een jaar van zorgen vergeten !

Thans zijn beide molens gesloopt, de beuken gerooid en de bargie verdwenen. Maar het waterfeest zelf gaat nog door en wordt in de avond soms bekroond door een vuurwerk, afgestoken boven het water.

Mevr. Van Overbeke.

Waterfeesten te Bellem, voor 1910. De brug is gedraaid, een schip vaart voorbij.
Bemerk de grote volksmassa en het silhouet van de houten molen De Reu,
gesloopt in 1911. — De drie foto's werden genomen door † Prof. Dr.
Honoré Van de Velde, ° Bellem 3-8-1868.

(Foto in bezit van Mevr. Van Overbeke).

Separator

Inhoudstafels

1968 - 1969 - 1970 - 1971 - 1972 - 1973 - 1974 - 1975 - 1976 - 1977
1978 - 1979 - 1980 - 1981 - 1982 - 1983 - 1984 - 1985 - 1986

Welkomblz van tijdschrift "Ons Meetjesland"
Doorzoek «Ons Meetjesland»!

MijnPlatteLand.com

Meest recente bijwerking : 21-04-2021
Copyright Notice (c) 2024