Schande over mij en mijn nageslacht ! Schande ook over de velen in
Watervliet die het niet weten ! Méér dan een halve eeuw loop ik daar
rond, ik bewonder de omgeving, die wijdse natuur, die specifieke mensen.
Geregeld ben ik op zoek naar wetenswaardigheden en nieuwe dingen, en toch heb ik
die oude grenspaal nooit gezien, die zich wekelijks ten minste een paar keren op
mijn weg bevindt ! Hoe is het mogelijk ?
Een kennis die, door een gemeenschappelijke interesse voor de oude heerlijkheid
Watervliet, een vriend aan het worden is, maakte mij er opmerkzaam op.
Midden de zuidelijke zijgevel van het huis nr. 58 op de hoek van de Ketterijstraat
en de Krabbe, gekend onder de naam van zijn vroegere bewoner, Miel Tollens, daar
waar de gemeentegrens
van de weg afwijkt in een stompe hoek, staat hij te pronken in zijn middeleeuwse
glorie.
Hij staat omzeggens te wuiven naar al wie voorbijgaat, en bijna niemand slaat er
acht op.
"Of hij er altijd gestaan heeft weet ik niet" zei mijn vriend "het is
nochtans niet uitgesloten".
En gelijk heeft hij. De kaart van de heerlijkheid Watervliet,
door François Van de Velde, uit 1557, gekopieerd door Jan Baele in 1652
(1) toont een "paalsteen", op ditzelfde kruispunt, zij
het dan aan de overkant van de Krabbedijk. Wat meer is, hij stond er nog op
het einde van de Oostenrijkse tijd. Dat blijkt wel degelijk uit het verslag
van de Eeklose baljuw Van Zele, die als schouwer van wegen, straten en watergangen
in Watervliet aangesteld was (kumul is echt geen uitvinding van de twintigste eeuw):
"Alvooren in den wech van aenden paelsteen loopende voor byden
Bommeloosen Put tot aenden dyck van den Fossierenpolder bevonden eenige quaede putten
ende slaegen wort geordonneert deselve te vullen ende effenen binnen agt daege naer
de publicatie deser". (2)
We kunnen er moeilijk aan twijfelen dat de paal, op een tiental meter na, op zijn
plaats staat. Of het nu dezelfde is van eeuwen geleden, is natuurlijk een
andere kwestie. Geen nood nochtans ! Mijn vriend is een rusteloze
graver. De steen werd omgekeerd in de grond gezet, beweert hij, en aangezien
hij kriebelingskes voelt in zijn mouwen zal hij binnenkort ter plaatse eens gaan
enteren. Hij weet dat het gebruikelijk was dat de wapenschilden van de
tiendeheffers voorkwamen op de grensscheidingen van hun gebieden. En dat zou
de zaak kunnen oplossen. Vrees dus niet, het komt wel in orde !
Als de man iets belooft, dan doet hij het ook, zij het dan niet steeds
onmiddellijk. Ondertussen krijg je de tijd om de paalsteen eens goed te
bekijken..... ondersteboven. !
J. De Paepe
__________________________
(1) R.A.G. - Kaarten en Plannen nr. 710
(2) R.A.G. - Watervliet Heerlijkheid nr. 17
Vorig artikel: Martin De Smet, Poëet |
Inhoud van 1982, jaargang 15 |
Volgend artikel: Een 19de eeuws Mariagebed |
Inhoudstafels |
1968 -
1969 -
1970 -
1971 -
1972 -
1973 -
1974 -
1975 -
1976 -
1977 1978 - 1979 - 1980 - 1981 - 1982 - 1983 - 1984 - 1985 - 1986 |
Welkomblz van tijdschrift "Ons Meetjesland"
Doorzoek «Ons Meetjesland»!
MijnPlatteLand.com
Meest recente bijwerking : 21-04-2021
Copyright Notice (c) 2024